Εκείνος που ζητά την Eιρήνη, τον Χριστό ζητά,

π. Χριστόδουλου Μπίθα,

Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν…

Μιμούμενοι τα λόγια του Ιησού , οι απόστολοι και οι πρώτοι Χριστιανοί εύχονταν ο ένας στον άλλον να έχουν ειρήνη. Η ευχή «ειρήνη υμίν» , σήμαινε τη διαρκή υπόμνηση στην κοινότητα των πιστών, πως δίχως την δωρεά της ειρήνης κανείς δεν μπορεί να συναντήσει τον Χριστό , «αφού εκείνος που ζητά την ειρήνη , τον Χριστό ζητά, διότι αυτός είναι η ειρήνη»³²³!

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο σε κάθε Θεία Λειτουργία προσευχόμαστε «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου» αλλά και για εμάς τους ίδιους , ώστε «τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής ημών εν ειρήνη και μετανοία εκτελέσαι»,

Ό­ταν ει­σέλ­θει ο προ­ε­στώς της εκ­κλη­σί­ας, αμέσως λέ­ει, Ει­ρή­νη πά­σι· (έτσι αρχίζει η Θεία λειτουργία). Ό­ταν ο­μι­λεί, Ειρή­νη πά­σι· ό­ταν ευ­λο­γεί, Ει­ρή­νη πά­σι· ό­ταν α­σπά­ζε­ται, κε­λεύ­ει, Ει­ρή­νη πά­σι· ό­ταν η θυ­σί­α τε­λε­σθεί, Ειρή­νη πά­σι και  πά­λι λέει, Χά­ρις με­τα­ξύ σας και Ει­ρή­νη³²⁴,

H Θεία Λειτουργία είναι συνδεδεμένη άμεσα με την ειρήνη και η ειρήνη με την ευχαριστία ως τρόπο ζωής. Γι’ αυτό η Θεία Λειτουργία λέγεται και Θεία Ευχαριστία. Χωρίς ευχαριστία δεν έχουμε ειρήνη, και αντιστρόφως,

Ευχόμαστε «υπέρ της άνωθεν ειρήνης» αφού όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος, «Η αληθινή ειρήνη προέρχεται εκ των άνω. Όσο δενόμαστε με τα εφήμερα, τόσο δενόμαστε  από όσα μας ταράζουν»³²⁵,

Και ο Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας αναφέρει, πως «η άνωθεν ειρήνη σημαίνει την δικαιοσύνη του Θεού»³²⁶ , δηλαδή τον λόγο, το θέλημα, την αγάπη του Θεού,

Λίγο πριν τον καθαγιασμό των Θείων Δώρων ο ιερέας εύχεται, «Πρό­σχω­μεν, την αγί­αν α­να­φο­ράν εν ειρή­νῃ προ­σφέ­ρειν», που σημαίνει πως αν δεν ειρηνεύουμε και δεν συγχωρούμε, αναξίως μεταλαμβάνουμε το σώμα και το αίμα του Χριστού, αφού δεν μας ενδιαφέρει να κάνουμε πράξη τον λόγο Του,

Στην συνέχεια ο λα­ός αντιφωνεί «έλε­ον ειρή­νης, θυ­σί­αν αινέ­σε­ως» δηλαδή έχουμε ειρήνη μέσα μας και προσφέρουμε συγχώρηση (έλεον), και αντί θυσίας την δοξολογίας μας,

Ειρήνη, συγχώρηση και δοξολογία και ευχαριστία ως τρόπος ζωής είναι ακριβώς η εφαρμογή στην πράξη του λόγου του Θεού,

Ολάκερη η Θεία Λειτουργία είναι μία αναφορά αλλά και επίκληση στην έλευση της ειρήνης διά του Αγίου Πνεύματος,

Γι’ αυτό είναι παράλογο να δεόμαστε για την ειρήνη, να μεταλαμβάνουμε και στην συνέχεια να ζούμε την εβδομάδα μας παραδομένοι στην ταραχή, αντί να γινόμαστε μακάριοι ως ειρηνοποιοί,

Εν ειρή­νῃ προ­έλ­θω­μεν!

Αρχίζει η Θεία Λειτουργία με προτροπή για ειρήνη και όταν τελειώνει, ευχόμαστε να αποχωρήσουμε με ειρήνη στην ψυχή για να μεταλαμπαδεύσουμε αυτή την ειρήνη στον κόσμο. Να γίνουμε μάρτυρες της ειρήνης, σε έναν κόσμο φόβου, ταρχής και ατελείωτης διαμάχης,

Αποχωρούμε από τον Ναό και ο Χριστός μας στέλνει στον κόσμο όπως και τους αποστόλους και «μας συνοδεύει με ειρήνη, ώστε να μην φοβηθούμε τον κόσμο, αλλά να είναι είμαστε καρτερικοί στην πάλη και να σπέρνουμε την ειρήνη στις καρδιές των ανθρώπων»³²⁷.

Αμήν,

την ευχή του πατέρα μας να ‘χουμε,

απόσπασμα από το βιβλίο του π. Χριστόδουλου Μπίθα, “Αναζητώντας μια Ασκητική στον Σύγχρονο Κόσμο“, από το κεφ19. ‘Εκείνος που ζητά την Eιρήνη, τον Χριστό ζητά’

323 Εφεσ. 2,14
324 Αγ. Ιωάννου Χρυσοστομου, Ὑπόμνημα εἰς τὴν πρὸς Κολοσσαεῖς Ἐπιστο­λήν, ΕΠΕ
325 Μεγαλου Βασιλείου, Εἰς τὸν ΛΓ΄ Ψαλμόν, ΕΠΕ
326 Αγ. Νικολάου Καβάσιλα, Ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας, Το περιβάλι της Παναγίας
327 Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, Αναστάσεως ημέρα, Πέτρου Μπότση,