Πατριάρχη Σερβίας Παύλου, ή Παύλος ‘να είμαστε Άνθρωποι’,
Μην μιλάτε στους ανθρώπους για τον Θεό, αν δεν θέλουν να ακούσουν για Αυτόν. Ζήστε όπως ο Κύριος και οι ίδιοι θα σας ρωτήσουν για να μάθουν,
Όταν μεγαλώνεις χωρίς γονείς, η αίσθηση του Επουράνιου Πατέρα γίνεται πιο έντονη,
Δεν επιλέξαμε τη χώρα που γεννηθήκαμε, ούτε το λαό που μας γέννησε ούτε τον χρόνο που γεννηθήκαμε αλλά επιλέγουμε ένα πράγμα: να είμαστε άνθρωποι ή όχι,
Έργο μας είναι να προσπαθούμε να είμαστε πραγματικά άνθρωποι, ακόμα κι αν είστε σαν πρόβατα ανάμεσα στους λύκους … ένας άνθρωπος μπορεί και πρέπει να παραμείνει άνθρωπος μεταξύ των απανθρώπων,
Μπορεί να παραμείνει πρόβατο του Χριστού ανάμεσα στους λύκους…
Ο Θεός μας στέλνει έτσι ώστε να προσελκύσουμε τους λύκους με τη ζωή και την πίστη μας, ώστε, αν το επιθυμούν, να γίνουν κι αυτοί πρόβατα του Χριστού. Αλλά σε κάθε περίπτωση, το πιο σημαντικό είναι να μην γίνουμε λύκοι,
Και αν πρέπει να πεθάνουμε, ας πεθάνουμε σαν άνθρωποι. Όσο πιο δύσκολες είναι οι συνθήκες υπό τις οποίες κάποιος παραμένει άνθρωπος, τόσο υψηλότερος είναι ενώπιον του Θεού και των προγόνων του,
Πάντα και σε κάθε περίπτωση, ακόμα και στις πιο δύσκολες, θα πρέπει να έχετε κατά νου το ιερό δίδαγμα του Χριστού: «Όπως επιθυμείτε να σας φέρονται οι άλλοι άνθρωποι, έτσι να τους φέρεστε κι εσείς» (Κατά Ματθαίον 7:12.),
Για μας ως χριστιανούς, η αμαρτία είναι η αιτία θανάτου και η αιτία όλων των κακών,
Είμαστε δημιουργημένοι για να είμαστε αθάνατοι…
Η αιτία κάθε κακού βρίσκεται μέσα μας, να φοβάστε μόνο την αμαρτία, γιατί αυτή είναι που μας χωρίζει από το Θεό και την Βασιλεία των Ουρανών,
Είναι αδύνατον να μετατρέψουμε τη γη σε παράδεισο, είναι όμως απαραίτητο να αποτρέψουμε να μετατραπεί σε κόλαση,
Όλα τακτοποιούνται αν μπορείτε να υπομένετε και να εμπιστεύεστε τον Θεό,
…απόσπασμα από αφήγηση της μακαριστής Γερόντισσας Μακαρίας Οbradovic (17.8.2022+),
…Ο Δεσπότης ήταν καλός δάσκαλος και το καλύτερο παράδειγμα σε όσους ήθελαν να είναι καλοί χριστιανοί. Θυμάμαι πολύ καλά ένα εξ αμελείας αμάρτημά μου. Ήταν νηστεία της Παναγίας. Πλησίαζε η γιορτή Μεταμόρφωσης. Όμως εγώ, χωρίς να το σκεφτώ, έφαγα μία ρόγα σταφιλιού. Προετοιμαζόμουν για τη Θεία Κοινωνία την ημέρα της γιορτής. Εκείνη τη μέρα στο χωριό Budisavci, που είναι μετόχιο του Πατριαρχείου Ιπεκίου, ο Δεσπότης τελούσε, όπως έκανε συχνά, τη Θεία Λειτουργία ως απλός ιερέας, φορώντας τα ιερατικά του άμφια, προσθέτοντας μόνο το ωμοφόριο, το διακριτικό του επισκοπικού αξιώματος. Αυτό έκανε και στα χωριά της επισκοπής του που δεν είχαν ιερέα. Τον πλησίασα και του είπα το πρόβλημά μου, επειδή ήθελα να κοινωνήσω και λόγω του πλημμελήματός μου δεν μπορούσα να το κάνω χωρίς ευλογία. Μου έδωσε την ευχή του και μου είπε ότι θα μου διηγηθεί μετά, στο τραπέζι, ένα περιστατικό από τη ζωή του,
Μια φορά λειτουργούσα σε πανήγυρη σε μια κωμόπολη και μετά τη Θεία Λειτουργία ο ιερέας με κάλεσε να φάμε μαζί το πρωινό. Στο τραπέζι είχε διάφορα φαγητά κι εγώ πήρα ένα κομματάκι τυρί χωρίς να σκεφτώ ότι είναι Παρασκευή. Δεν πρόλαβα καλά καλά να το βάλω στο στόμα και η πρεσβυτέρα με έκπληξη σχόλιασε: Δεν ήξερα ότι ο Δεσπότης τρώει τυρί την Παρασκευή. Της απάντησα ότι δεν περίμενα να βρω τυρί στο σπίτι του ιερέα τέτοια μέρα στο τραπέζι. Μετά αποφάσισα να μη φάω τυρί την επόμενη μέρα και συνέχισα τη ζωή μου,
Έτσι και εσείς, σήμερα να φάτε σταφύλια για ευλογία και αύριο όχι, και μετά συνεχίστε τη ζωή σας σαν να μην έχει συμβεί τίποτα…
Σερβίας Παύλος, (15 Νοεμβρίου 2009+)
την ευχή του αγίου πατέρα και αδερφού να ‘χουμε και τη μνήμη του βίου και του λόγου του,