Στην Αίγυπτο, όπου υπήρχαν στην βαθιά χριστιανική αρχαιότητα πολλά μεγάλα μοναστήρια, ζούσε ένας μοναχός που ήταν φίλος με έναν αγράμματο, απονήρευτο, αγρότη-φελλάχο.
Μια μέρα ο φελλάχος είπε στον μοναχό: «Κι εγώ λατρεύω τον Θεό, που δημιούργησε αυτόν τον κόσμο! Κάθε απόγευμα χύνω σε μία γαβάθα κατσικίσιο γάλα και το βάζω κάτω από έναν φοίνικα. Το βράδυ ο Θεός έρχεται και πίνει το γαλατάκι μου. Του αρέσει πάρα πολύ! Ούτε μια φορά δεν έμεινε κάτι στην γαβάθα».
Όταν άκουσε αυτά τα λόγια ο μοναχός, δεν μπόρεσε να μη γελάσει. Καλόψυχα και κατανοητά εξήγησε στον φίλο του ότι ο Θεός δεν χρειάζεται κατσικίσιο γάλα. Όμως ο αγρότης επέμενε με πείσμα στο δίκιο του. Τότε ο μοναχός πρότεινε την επόμενη νύχτα να παρακολουθήσουν κρυφά τι συμβαίνει, όταν αφήσουν την γαβάθα με το γάλα κάτω από τον φοίνικα.
Το είπαν και το έκαναν: την νύχτα ο μοναχός και ο αγρότης κρύφτηκαν κοντά και στο φως του φεγγαριού σύντομα είδαν ότι μια αλεπουδίτσα είχε πλησιάσει κρυφά την γαβάθα κι έγλειφε όλο το γάλα, ώσπου να την αφήσει πεντακάθαρη.
Αυτή η αποκάλυψη χτύπησε τον αγρότη σαν κεραυνός. «Ναι» παραδέχτηκε συντετριμμένος , «τώρα το βλέπω, δεν ήταν ο Θεός!».
Ο μοναχός προσπάθησε να τον καθησυχάσει κι άρχισε να εξηγεί ότι ο Θεός είναι Πνεύμα, ότι είναι απόλυτα διαφορετικός σε σχέση με τον κόσμο μας, ότι οι άνθρωποι Τον γνωρίζουν με ιδιαίτερο τρόπο… Όμως ο αγρότης στεκόταν μπροστά του με το κεφάλι κάτω και μετά άρχισε να κλαίει κι έφυγε για την καλύβα του.
Ο μοναχός πήγε κι αυτός στο κελί του. Όμως όταν πλησίασε, είδε με κατάπληξη έναν άγγελο στην πόρτα να του φράζει τον δρόμο. Ο μοναχός ταραγμένος έπεσε στα γόνατα και ο άγγελος είπε:
Αυτός ο απλός άνθρωπος δεν είχε ούτε παιδεία, ούτε σοφία, ούτε μόρφωση, για να λατρέψει τον Θεό διαφορετικά από ότι έκανε. Κι εσύ με την σοφία και την μόρφωσή σου, του πήρες αυτή την δυνατότητα.
Θα πεις ότι χωρίς αμφιβολία έκρινες σωστά;
Όμως ένα πράγμα δεν ξέρεις, ω σοφέ : ο Θεός, βλέποντας την ειλικρινή καρδιά αυτού του αγρότη, κάθε βράδυ έστελνε στον φοίνικα την αλεπουδίτσα, για να τον καθησυχάσει και να δεχτεί την θυσία του,
…κατά Λουκά η΄41-56,
από το βιβλίο, ‘Σχεδόν Άγιοι , Πνευματικές αφηγήσεις από τη Ρωσία του χθες και του σήμερα, π. Τύχων Σεβκούνωφ, εκδ. εν πλω,