Τραγούδι του Πόντου. Ρυθμός ἑννιάσημος. Τό τραγούδι, πασίγνωστο στόν ποντιακό λαό, ἀναφέρεται στό μεγάλο προσκύνημα τῆς Ἱ. Μονῆς Παναγίας Σουμελᾶ ἡ ὁποία παραμένει γιά τούς Ἕλληνες Ποντίους σύμβολο ἐθνικῆς ὑπερηφάνειας. “Ρωμέικον παλλικάρι εἶμαι κανέναν κι ἐφογοῦμαι (=κανέναν δέν φοβᾶμαι), σήν Σουμελᾶν τήν Παναγιάν θά πάω στεφανοῦμαι”.
Από το cd «Άγιος είσαι στη θωριά, άγγελος στη θεότη»
Τραγούδι: Ἀναστασία Χατζηπαύλου
Ποντιακή Λύρα: Ἠλίας Ἀβραμίδης
Νταούλι: Νεκτάριος Πάλμος
Λαούτο: Κωστής Καλαϊτζάκης
Στίχοι
Η Παναΐα λειτουργά
κι ο γούμενον κοιμάται
Τερέστεν ομμάτα τέρεστεν,
παώ κι αροθυμάται.
Η Παναΐαν λειτουργά,
τα σήμαντρα κτυπούνε.
Βροντούνε τα καμπανασά,
τ’ Ορμάνα αντιβροντούναι.
Τη Σουμελάς το μόναστηρ
εσβίεν και χαλάεν.
Η Παναΐαν επέθανεν,
σα λύρα εταράεν.
Αερη μ’ , Αε Θοδωρε, Σουμέλα Παναΐαν.
Σα πάπορα εχπάσταμε,
δοστέν καλήν δρομείαν.
Ρωμείκον παλικάρι ειμαι,
κανέναν κι εφογούμαι.
Σ ην Σουμελάν την Παναΐαν
Θα πάω στεφανούμαι…
Ση Κοσπιδην καλοερος ση Λιβεραν τσοπανος.
Ση Παναγίαν Σουμελά ψάλτης και τραγωδάνος.