Για να μι­λή­σεις σή­με­ρα για την α­γά­πη…

Στα Άρθρα by Ιερός ναός Ταξιαρχών Μοσχάτου

 
Κά­ποι­ες λέ­ξεις εί­ναι δύ­σκο­λο να τις προ­φέ­ρεις, ό­πως η ψυ­χή ή η α­γά­πη.
Για να μι­λή­σεις σή­με­ρα για την α­γά­πη πρέ­πει να ξε­πε­ρά­σεις μια μορ­φή
αυ­το­λο­γο­κρι­σί­ας. Μέ­σω αυ­τής ε­πι­δει­κνύ­εις προ­σο­χή προς τον άλ­λον,
χω­ρίς να προ­βάλ­λεις πά­νω του τα δι­κά σου θέ­λω. Η α­γά­πη φτά­νει σε α­κρό­τα­τα
ση­μεί­α, ό­πως ε­κεί­νη για τους ε­χθρούς. Ας λά­βου­με τη συ­νει­δη­τή α­πό­φα­ση
πως αν δεν μπο­ρού­με να κά­νου­με κά­τι κα­λό στους άλ­λους, του­λά­χι­στον ας
μην τους βλά­ψου­με. Ό­μως υ­πάρ­χει και η α­γά­πη για τον ε­αυ­τό μας, ό­χι ως
φι­λαυ­τί­α. Πολ­λές φο­ρές εί­μα­στε δο­σμέ­νοι στους άλ­λους και μό­νον ό­ταν
πλη­σι­ά­σου­με στο τέ­λος α­να­κα­λύ­πτου­με την α­γά­πη για τον ε­αυ­τό μας. Εί­μα­στε α­δύ­να­μα πλά­σμα­τα που μπο­ρού­με να α­γα­πή­σου­με
τον ε­αυ­τό μας και τους άλ­λους, χω­ρίς ε­γω­ι­σμό.
Σταύρος Ζουμπουλάκης
Σταύρος Ζουμπουλάκης Πηγή: www.lifo.gr