Δελφίνι παιχνιδιάρικο το μέλλον
πότε
εδώ, πότε εκεί στη ράχη
εδώ, πότε εκεί στη ράχη
του
γαλάζιου χρόνου
γαλάζιου χρόνου
κι η
νιότη να ακτινοβολά ελπίδα
νιότη να ακτινοβολά ελπίδα
και
τιμιότητα.
τιμιότητα.
Αδύνατον
να παγιδέψουμε τη στιγμή,
να παγιδέψουμε τη στιγμή,
απόλυτα
να δούμε το υπό διαμόρφωση…
να δούμε το υπό διαμόρφωση…
Κι η
φέρελπις νιότη κοκκινίζει
φέρελπις νιότη κοκκινίζει
από
κρυφή χαρά που
κρυφή χαρά που
νιώθει στιγμές στιγμές να
οδηγεί
το ζωηρό δελφίνι,
το ζωηρό δελφίνι,
να ορίζει το καμπυλώδες σώμα του,
να
αντέχει τα ξαφνιάσματά του.
αντέχει τα ξαφνιάσματά του.
Και τις
στιγμές που
στιγμές που
μοιάζει
άθλος
να καταπιαστεί,
να καταπιαστεί,
ένα
τέτοιο πλάσμα να ορίσει,
τέτοιο πλάσμα να ορίσει,
η νιότη
ξέρει πως
ξέρει πως
το
δελφίνι γλιστρά, για να
δελφίνι γλιστρά, για να
προχωρήσει,
κάλεσμα
να
να
κάνει
στον αυτοσχέδιο χορό του,
στον αυτοσχέδιο χορό του,
καθώς
ξανοίγεται στη ράχη
ξανοίγεται στη ράχη
του
γαλάζιου χρόνου.
γαλάζιου χρόνου.
Ειρήνη, Ιούνης 2018