Η Ανάληψη του Κυρίου

Στα Άρθρα by Ιερός ναός Ταξιαρχών Μοσχάτου


π. Αλέξανδρος Σμέμαν


Ένα ρίγος χαράς
διαπερνά τη λέξη «ανάληψη», που δείχνει μια πρόκληση προς τους αποκαλούμενους
«νόμους της φύσεως», προς τη διαρκή κάθοδο και πτώση∙ είναι μια λέξη που ακυρώνει τους νόμους
της βαρύτητας και πτώσης. Εδώ αντίθετα τα πάντα είναι ελαφράδα, πέταγμα, μια ατέλειωτη άνοδος. Η Ανάληψη του
Κυρίου γιορτάζεται σαράντα μέρες μετά το Πάσχα, την Πέμπτη της έκτης εβδομάδας
μετά τη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού.

… Η εορτή της
Αναλήψεως αποτελεί γιορτασμό του ανοίγματος
του ουρανού στους ανθρώπους, του ουρανού ως του νέου και αιωνίου οίκου, του
ουρανού ως της αληθινής μας πατρίδας. Η αμαρτία χώρισε
βίαια τη γη από τον ουρανό και μας έκανε γήινους και χοντροκομμένους, προσήλωσε
το βλέμμα μας σταθερά στο έδαφος και έκανε τη ζωή μας αποκλειστικά γεωτροπική.
Αμαρτία είναι η προδοσία του ουρανού μέσα στην ψυχή. Αυτή ακριβώς τη μέρα, την
εορτή της Αναλήψεως, νιώθουμε τρομοκρατημένοι από αυτή την άρνηση που γεμίζει
ολόκληρο τον κόσμο. Ο άνθρωπος με υπεροψία και υπερηφάνια αναγγέλλει πως είναι
μόνο υλικός και πως τίποτε δεν υπάρχει πέρα από το υλικό. Και για κάποιο λόγο
είναι ακόμη και χαρούμενος γι’ αυτό, και μιλά με οίκτο και συγκατάβαση γι’
αυτούς που ακόμη πιστεύουν σε κάποιου είδους «ουρανό» σαν να πρόκειται για
γελωτοποιούς ή για αγροίκους. Ελάτε αδελφοί, «ουρανοί» είναι απλώς ο ουρανός ,
είναι τόσο υλικός όσο και καθετί άλλο∙ δεν
υπάρχει τίποτε άλλο, δεν υπήρξε ούτε και θα υπάρξει. Πεθαίνουμε, εξαφανιζόμαστε∙ έτσι στο μεταξύ ας κτίσουμε έναν επίγειο
παράδεισο και ας ξεχάσουμε τις φαντασίες των παπάδων. Αυτό εν
συντομία είναι το τελικό αποτέλεσμα και η ουσία του πολιτισμού μας, της
επιστήμης μας, της ιδεολογίας μας. Η πρόοδος καταλήγει στο νεκροταφείο, με την
πρόοδο των σκουληκιών που τρέφονται από τα πτώματα. Αλλά τι μας προτείνετε, μας
ερωτούν, ποιος είναι αυτός ο ουρανός για τον οποίον μιλάτε, στον οποίο ο
Χριστός ανελήφθη; Τέλος πάντων, τίποτε δεν υπάρχει στον ουρανό για τον οποίο
μιλάτε.

Ο Μέγας Αθανάσιος λέει
όπως ο Θεός έγινε άνθρωπος για να γίνει ο άνθρωπος θεός, o Θεός κατέβηκε στη γη
για να μπορέσουμε εμείς να ανεβούμε στον ουρανό! Αυτό
ακριβώς γιορτάζουμε την ημέρα της Αναλήψεως! Αυτή είναι η πηγή της λαμπρότητας
και της άρρητης χαράς…

..Την υπέρ ημών
πληρώσας οικονομίαν και τα επί γης ενώσας τοις ουρανίοις, ανελήφθης εν δόξη.
Χριστέ ο Θεός ημών,
ουδαμόθεν χωριζόμενος , αλλά μένων αδιάστατος και βοών τοις αγαπώσι σε∙
Εγώ ειμί μεθ’ υμών
και ουδείς καθ’ υμών.


Από το βιβλίο «π.
Αλέξανδρος Σμέμαν, ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ, ΕΤΗΣΙΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ, ΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ-
Β΄», Μετάφραση από το Αγγλικό: Ιωσήφ Ροηλίδης, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ