Πέρα απ’ τη σκοτεινή
χώρα της λύπης,
πέρα απ’ τη χώρα της σκιάς
και του θανάτου
λαμβάνει χώρα
μια άλλη χώρα μυστική
που αιωρείται
μεταξύ ουρανού και γης
στα όρια ορατού και αοράτου.
Είναι μια χώρα
που εμφανίζεται μπροστά σου
που έρχεται
όταν δεν την παρατηρείς
τη βλέπεις μόνο
με τα μάτια της καρδιάς σου
όταν βαθιά στην ύπαρξή σου ηρεμείς….
Είναι αυτή που ρέει
για σε’ γάλα και μέλι
η μητρική αγκάλη
και η πατρική σου γη
είναι αυτή που
η ψυχή σου μόνο θέλει
εκεί ν’ ανήκει
και σ’ αυτή να κατοικεί
Οι δρόμοι της
ανοίγονται με πίστη
το έδαφος της
το ποτίζει η προσευχή
είναι οι καρποί της
απ’ το δάκρυ μεστωμένοι
κι έχουν τ’ αμπέλια της
το πιο γλυκό κρασί.
Είναι η χώρα
που φεγγοβολάει σαν ήλιος
στο φως της
ανασταίνεται η ζωή
στον ουρανό της
η ελπίδα κυματίζει
και οι ανέμοι της
φυσούν καταλλαγή…
Αυτή τη χώρα
τη φανέρωσε εντός σου
και έθεσε την ψυχή
σε κίνηση
η επιθυμία
που σου άναψε Εκείνος
σαν σ’ έχρισε
με της αγάπης το φιλί…
Κι έκτοτε αναζητάς
μέσα στον κόσμο
το βλέμμα εκείνο
που σπιθίζει
σ’ άλλα μάτια
που κάποτε
διασταυρώθηκαν μαζί Του
και από τότε οδοιπορούν
στη νέα γη….
Όλγα