Στο
πατρικό το εικονοστάσι το σκοτεινό βρέθηκ’ αγνάντια. Ανάμεσα στις εικόνες μια
Παναγιά, σαν αλυσοδεμένη μέσα στο γαλάζιο της μανδύα, μα πάντα στην όψη της
κρατώντας μιαν αυστηρή προσήλωση σε κάτι υπερκόσμιο. Στην αγκαλιά
της το Θεάνθρωπο Βρέφος.
πατρικό το εικονοστάσι το σκοτεινό βρέθηκ’ αγνάντια. Ανάμεσα στις εικόνες μια
Παναγιά, σαν αλυσοδεμένη μέσα στο γαλάζιο της μανδύα, μα πάντα στην όψη της
κρατώντας μιαν αυστηρή προσήλωση σε κάτι υπερκόσμιο. Στην αγκαλιά
της το Θεάνθρωπο Βρέφος.
Έξαφνα,
το Θεάνθρωπο Βρέφος σάλεψε, vσα να ήθελε να λυτρωθεί από την αγκαλιά της
Μητέρας του και νa βγει από τη φυλακή της εικόνας. Άπλωσε προς εμένα τα
χεράκια του, μου χαμογέλασε και τα χεράκια του τα κράτησε αποπάνω μου, σα να
ήθελε να μ’ ευλογήσει, σα νάθελε να παίξει μαζί μου, με σάλεμα, μαζί περίχαρο
και μυστικό και υπέρτατο, σαν παιδιού και σα Θεού.
το Θεάνθρωπο Βρέφος σάλεψε, vσα να ήθελε να λυτρωθεί από την αγκαλιά της
Μητέρας του και νa βγει από τη φυλακή της εικόνας. Άπλωσε προς εμένα τα
χεράκια του, μου χαμογέλασε και τα χεράκια του τα κράτησε αποπάνω μου, σα να
ήθελε να μ’ ευλογήσει, σα νάθελε να παίξει μαζί μου, με σάλεμα, μαζί περίχαρο
και μυστικό και υπέρτατο, σαν παιδιού και σα Θεού.
Κ’
ένα μυστικό ψιθύρισμα χάιδεψε τ’ αυτιά μου:
ένα μυστικό ψιθύρισμα χάιδεψε τ’ αυτιά μου:
– Πιστεύεις;
Κ’
εγώ αισθάνθηκα πρωτάκουστη συγκίνηση και λύγισα τα γόνατα μου για να προσπέσω
στα πόδια του. Αλλά κρατήθηκ’ αμέσως από κάποιο άλλο αίσθημα
αμφιβολίας και περηφάνειας και του αποκρίθηκα:
εγώ αισθάνθηκα πρωτάκουστη συγκίνηση και λύγισα τα γόνατα μου για να προσπέσω
στα πόδια του. Αλλά κρατήθηκ’ αμέσως από κάποιο άλλο αίσθημα
αμφιβολίας και περηφάνειας και του αποκρίθηκα:
– Πιστεύω
πως ονειρεύομαι. Μακάρι να ήταν αλήθεια. Όνειρο ωραιότερο δεν ξανάειδα. ούτε θα
ξαναϊδώ. Ξέρω πως κοιμάμαι και πως θα φύγει τ’ όνειρο.
πως ονειρεύομαι. Μακάρι να ήταν αλήθεια. Όνειρο ωραιότερο δεν ξανάειδα. ούτε θα
ξαναϊδώ. Ξέρω πως κοιμάμαι και πως θα φύγει τ’ όνειρο.
Ακούστηκαν
βροντόλαλες οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες…
βροντόλαλες οι Χριστουγεννιάτικες καμπάνες…
Κωστής
Παλαμάς
Παλαμάς