Η αξία των νόμων και διατάξεων

Στα Άρθρα by taxiarhes-moschato

Εκεί όπου πνέει το πνεύμα της αγάπης εκεί δεν απομένει
χώρος για νομικούς κανονισμούς. Η μείωση της αγάπης, η εμφάνιση παραβά­σεων
εναντίον της αγάπης αυτής μάς τοποθετεί μπροστά στην ανάγκη να θέσουμε φραγμούς
στην εγκληματικότητα. […]
Κάθε εξωτερικός «τύπος» είναι κατώτερος από το σχέδιο
του Θεού για τον άνθρωπο. Οι Πατέρες, οι θεμελιωτές του μοναχισμού, οδηγούσαν
τους μαθητές τους προς την τελειότητα με τυπικά και κανόνες, χωρίς ποτέ να
διαφεύγει την προσοχή τους ότι «το Σάββατον δια τον άνθρωπον εγένετο, ουχ ο
άνθρωπος δια το Σάββατον ώστε Κύριος εστίν ο Υιός του ανθρώπου και του Σαββάτου».
Ό,τι λέχθηκε για το Σάββατο αφορά κάθε είδος ιδρυμάτων, τυπικών και παρομοίων
προς αυτά εξωτερικών μορφών οργανώσεως, ιδιαίτερα όταν αυτά απολυτοποιούνται
στη συνείδηση των ανθρώπων.
Οι θεσμοί είναι απαραίτητοι στην αρχή. Όταν όμως
διαρκούν ως το τέλος της ζωής, γίνονται εμπόδιο για την πνευματική ανάπτυξη ως
την πλήρη πραγμάτωση της θείας εικόνας, ως την εξομοίωση με τον Χριστό.
Ακόμη και στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι δυνατόν
κάποτε να παρατηρήσουμε στην πράξη ότι ο άνθρωπος βρίσκεται μειωμένος μπροστά
στο «Σάββατο». Ενόσω ήταν ζωντανοί οι Πατέρες, την οφειλόμενη προσαρμογή των
τυπικών την εξασφάλιζαν οι ίδιοι. Στις μάζες δεν έχει ακόμη υπερνικηθεί η
πρωτόγονη συνείδηση. Πόσος χρόνος θα χρειαστεί στην ανθρωπότητα, για να
υπερπηδήσει τον φραγμό αυτό, ώστε να εισέλθει στη Βασιλεία της ελευθερίας των «τέκνων
του Θεού», για τα οποία ο μοναδικός νόμος του αιωνίου είναι τους συνίσταται
στην αμετάθετη παραμονή στην Πατρική Αγάπη;

Αρχιμ. Σωφρόνιος
(Σαχάρωφ)