Τι είδους είναι η Πρώτη και Εσχάτη Αλήθεια, η τα πάντα
περιπτυσσομένη και αιώνια αναλλοίωτη;
Ιδού το μόνο ερώτημα του οποίου «εστί χρεία» (βλ. Λουκ. ι΄
42). Κατά το μέτρο με το οποίο υφιστάμεθα στην επίγεια μας
υπάρξη αποτυχίες, διαψεύσεις των ελπίδων μας, προσβολές,
απώλειες αγαπημένων προσώπων, τα οποία αρπάζονται από τον θάνατο
στο άγνωστο του «μηδενός», κατά το μέτρο με το οποίο ζούμε
την πτώση πολλών ειδώλων της γης – επιστήμης, φιλοσοφίας,
τέχνης, ανθρωπισμού, πολιτικής –, αυξάνει μέσα μας η ανέκφραστη
δια του λόγου προσδοκία εκείνου, το οποίο παραμένει αμετάθετο…
Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ