Νέος ενιαυτός, νέος εαυτός;
Εκείνος ο εαυτός που διαστέλλεται από αγάπη κι από πεπερασμένη
αθανατίζομαι,
αθανατίζομαι,
εκείνος που υποκλίνεται στην τόση γενναιόδωρη ομορφιά που ζαλίζομαι,
εκείνος που ξέρει, όταν απολαμβάνει τα γήινα, να βλέπει την ευδοκία
που περιστοιχίζομαι,
που περιστοιχίζομαι,
εκείνος που χαίρεται την παιδικότητα τον κόσμο να βρίσκω και
να ξαφνίζομαι,
να ξαφνίζομαι,
εκείνος που θερμαίνεται με χίλιους ήλιους χαμόγελο, όταν φωτίζομαι,
εκείνος που ταπεινά σεμνύνεται κάθε φορά που απ’ τη γνώση ηλεκτρίζομαι,
εκείνος που απ’ τη μουσική σαγηνεύεται, στα πλάτια της αφανίζομαι,
εκείνος που γιγνώσκεται κι ας νομίζει ότι αφήνομαι,
εκείνος που αιώνια, αγαθά είμαι…
Ειρήνη Ζαμάνη