Κεριά αναμμένα στη δύση
τα ιστία με τα κατεβασμένα πανιά·
ονειρεύονται το ταξίδι.
Τόσα χρόνια επισκέπτης
επιστρέφω στο σπίτι Σου·
ποίησόν με ως ένα των οικείων Σου.
Σου έδωσα ένα οικόπεδο σκοτάδι
και ένα ντενεκεδάκι όνειρα·
και περιμένω να φυτρώσει ουρανός.
Αμήν.
Ν. Α.
02.05.15