Χαρμολύπη

Στα Άρθρα από taxiarhes-moschato

Ατενίζω τη θάλασσα
με τις πυγολαμπίδες της
κάτω από τα μαύρα σύννεφα.

Η ψυχή μοιρολογάει
και νανουρίζει.
Κηδεύει τον παλιό άνθρωπο
και τον νέο καλωσορίζει.

Με το ίδιο ηχόχρωμα,
με την ίδια ελπίδα,
με την ίδια ανάσα.
Χαρά εισπνοή,
λύπη εκπνοή.

Μέχρι να αδειάσουν 
τα πνευμόνια από τα απόνερα
να γεμίσουν ουρανό.  
Νεκταρία