Πόσο τυχερή νοιώθω
που μπορώ να πηγαίνω στην Λειτουργία της
Κυριακής!
Κυριακής!
Ακόμα κι όταν είμαι εκεί,
κι ο νους μου φεύγει και στριφογυρίζει
στα μάταια και στα ανόητα,
και νομίζω πως δεν διορθώνομαι,
θυμάμαι, κάπου στα λόγια του Αγίου γέροντος Πορφυρίου,
πως ο Χριστός, ό,τι κι αν κάνω, ό,τι χάλια κι
αν έχω,
αν έχω,
με αγαπάει και με φροντίζει,
μέχρι λεπτομερείας!
Και αυτό με γεμίζει δύναμη,
ελπίδα, φως!
Τι μεγαλεία έχουμε!
Νοιώθω πως η ζωή μου δεν θα είχε νόημα,
χωρίς την Λειτουργία της Κυριακής..
…Θα το νοιώθω άραγε και αύριο
και μέχρι τέλους της ζωής μου;
Να εύχεστε… Αμήν!
Ζωή Π.