Για την αγάπη στους εχθρούς

Στα Άρθρα by Ιερός ναός Ταξιαρχών Μοσχάτου

Μητροπολίτη Αντωνίου Σούροζ (Μπλουμ)


Να α­γα­πή­σε­τε ο έ­νας τον άλ­λον,
ό­πως σας α­γά­πη­σα και Ε­γώ. Αυ­τά τα λό­για συγ­κι­νούν την καρ­διά μας και χα­ρο­ποι­ούν
την ψυ­χή μας. Ταυ­τό­χρο­να, ό­μως, μας φαί­νε­ται ό­τι εί­ναι πο­λύ δύ­σκο­λο
– θέ­λει μά­λι­στα α­γώ­να – να τα πραγ­μα­το­ποι­ή­σου­με στη ζω­ή μας. Για
την α­γά­πη μπο­ρού­με να μι­λή­σου­με σε δι­α­φο­ρε­τι­κά ε­πί­πε­δα. Υ­πάρ­χει
η α­πλή συ­νη­θι­σμέ­νη εμ­πει­ρί­α της α­γά­πης, ό­πως α­γα­πά­νε ο έ­νας τον άλ­λον
τα μέ­λη μιας οι­κο­γέ­νειας, ό­πως ε­νας πα­τέ­ρας ή μια μη­τέ­ρα α­γα­πά­νε τα
παι­διά τους, ό­πως τα παι­διά αν­τα­πο­κρί­νον­ται σ᾽ε­κεί­νη την α­γά­πη, ό­πως
η α­γά­πη, η χα­ρού­με­νη και φω­τει­νή α­γά­πη, συν­δέ­ει τον γαμ­πρό με τη νύ­φη.
Ε­κεί­νη η α­γά­πη εί­ναι η χα­ρά και το φως που δι­α­περ­νούν το σκο­τά­δι της
κα­θη­με­ρι­νής μας ζω­ής. Η α­γά­πη, ό­μως, εί­ναι εύ­θραυ­στη και α­τε­λής. Μάλ­λον
ξέ­ρε­τε, ό­τι τα παι­διά τους τα α­γα­πά­νε πραγ­μα­τι­κά οι γο­νείς, αλ­λά τα
ί­δια δεν μπο­ρούν να αν­τα­πο­κρι­θούν στην α­γά­πη των γο­νι­ών τους. Ναι,
για με­ρι­κές στιγ­μές, αλ­λά ό­χι μό­νι­μα. Ξέ­ρε­τε ε­πί­σης, ό­τι υ­πάρ­χει και
με­τα­ξύ α­δελ­φι­ών μια βα­σι­κή α­γά­πη, αλ­λά ταυ­τό­χρο­να δεν τα πιά­νει
εν­τε­λώς. Γι΄αυ­τό δεν μπο­ρού­με να πού­με α­κό­μα α­πλά, ό­τι η α­πλή, φυ­σι­ο­λο­γι­κή,
αν­θρώ­πι­νη α­γά­πη συ­νί­στα­ται στο να ζεί κα­νείς κα­τά τις εν­το­λές του Χρι­στού
και ό­τι η α­γά­πη εί­ναι η αρ­χή της Βα­σι­λεί­ας του Θε­ού ε­δώ κι­ό­λας στη
γη.