Πρώτη ύλη

Κατάνυξη η σιωπή,

κατάνυξη
κι ο στίχος.

Κι όσο
σωπαίνω

το Θεό μέσα μου ανασταίνω,

κι όσο
τραγουδώ

άλμα κάνω και
Τον συναντώ.

Κι όταν όλη
γίνω αγάπη

απ’ του ματιού την άκρη

φεύγει ένα
δάκρυ.

Μέσα μου συναιρούνται
το σήμερα, το χθες,

η καρδιά μου
ρόδι σκορπίζεται

σε δισεκατομμύρια καρδιές.

Λένε ότι ο
έρωτας μετριάζεται,

για να μπορεί
η ψυχή να ξεκουράζεται.

Ποια παραφορά
μπορεί να’ ναι ισόβια

παρά η αγάπη η
θεία, η αιώνια;

Δε χρειάζεται
άλλο μέσα μου να δω

μου φτάνει να
κοιτώ τον αδελφό.

Τότε η ψυχή με πληροφορεί μυστικά:

είν’ ο εαυτός
μου που

οράται και
ορά.

Φωτίζομαι σε
γνόφο προσιτό,

τούτο αξιώνομαι
να πω:

βρήκα του
μυστηρίου την πύλη,

η αγάπη είναι
της ψυχής

η πρώτη ύλη.

Ε. Ζ.

Βιβλιοπαρουσίαση,