Τα τραύματα που μας θεράπευσαν…

«Τις
δι­κές μας α­μαρ­τί­ες φορ­τώ­θη­κε, για χά­ρη δι­κή μας υ­πο­φέ­ρει. Κι’ ε­μείς
εί­χα­με πι­στέ­ψει πως ο Θε­ός του ‘στει­λε τις πλη­γές και τους πό­νους. Αυ­τός
ό­μως για τις δι­κές μας α­μαρ­τί­ες τραυ­μα­τί­στη­κε και για τις δι­κές μας α­νο­μί­ες
βα­σα­νί­στη­κε. Αυ­τά που ε­μείς έ­πρε­πε να υ­πο­στού­με τα ‘πα­θε αυ­τός. Με
τα δι­κά του τραύ­μα­τα ε­μείς θε­ρα­πευ­τή­κα­με. Σαν τα πρό­βα­τα ε­μείς οι άν­θρω­ποι
πλα­νη­θή­κα­με κι ε­χά­σα­με το δρό­μο μας. Κι έ­τσι ο Κύ­ριος τον έ­στει­λε στο
θά­να­το για τις δι­κές μας α­μαρ­τί­ες. Κι’ αυ­τός ε­νώ βα­σα­νι­ζό­ταν, δεν ά­νοι­γε
το στό­μα του να δι­α­μαρ­τυ­ρη­θεί…. Σταυ­ρώ­θη­κε κι ο­δη­γή­θη­κε στον θά­να­το
για τις α­νο­μί­ες του λα­ού, λέ­γει ο Κύ­ριος.»