Τό Ἅ­γιο Πνεῦ­μα καί τά δῶ­ρα πού μᾶς πα­ρέ­χει

Δί­δε­ται λοι­πόν πραγ­μα­τι­κά το Ἅ­γιο Πνεῦ­μα σέ με­ρι­κούς μέν γιά
νά μπο­ρέ­σουν νά εὐ­ερ­γε­τή­σουν τούς ἄλ­λους καί, ὅ­πως λέ­γει ὁ Παῦ­λος, νά
οἰ­κο­δο­μή­σουν τήν Ἐκ­κλη­σί­α, προ­λέ­γον­τας γιά τό μέλ­λον, φα­νε­ρώ­νον­τας
μυ­στή­ρια, ἀ­παλ­λάσ­σον­τας ἀ­πό νό­σους μέ λό­γο, σέ ἄλ­λους δέ γιά νά γί­νουν
οἱ ἴ­διοι κα­λύ­τε­ροι, λάμ­πον­τας μέ ὑ­περ­βο­λή εὐ­σε­βεί­ας ἤ σω­φρο­σύ­νης
ἤ ἀ­γά­πης ἤ τα­πει­νο­σύ­νης. Δι­ό­τι εἶ­ναι δυ­να­τό νά σω­φρο­νή­ση κα­νείς
χρη­σι­μο­ποι­ών­τας τόν λο­γι­σμό καί τό ἦ­θος, νά ἀ­σκή­ση τόν χα­ρα­κτῆ­ρα
σέ δι­και­ο­σύ­νη, νά προ­σευ­χη­θῆ καί νά ἀ­γα­πή­ση, νά γί­νῃ κα­θ’ ὅ­λα σπου­δαῖ­ος·
ἀλ­λά εἶ­ναι ἐ­πί­σης δυ­να­τό καί ἀ­πό τόν Θε­ό κι­νού­με­νος νά νι­κή­ση μέ
τήν γνώ­μη τά πά­θη, νά κα­τα­στῇ φι­λάν­θρω­πος καί δί­και­ος, καί νά ἐ­πι­δεί­ξει
τήν ἄλ­λη φι­λο­σο­φί­α….

Τό μυ­στή­ριο λοι­πόν σ’ ὅ­λους τούς μυ­ου­μέ­νους προ­σφέ­ρει τά ἀ­γα­θά
του. Δέν ἔ­χουν ὅ­μως ὅ­λοι ἀν­τί­λη­ψη τῶν δώ­ρων καί ζῆ­λο γιά τόν πλοῦ­το, ὥ­στε
νά χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν τά δο­σμέ­να.