Εις μνήμην Γρηγορίου…
Όταν ξεχνάς την ομορφιά της ζωής και σε κυριεύει η γκρίνια,
όταν τα δώρα του Θεού τα λησμονάς και σε κατακλύζει η αχαριστία,
όταν η απώλεια των υλικών σκοτίζει την διάνοιά σου,
όταν η εμπάθεια σε βυθίζει στον Άδη,
όταν μαυρίζεις την στιγμή με μέριμνες,
όταν το παρελθόν σού κλέβει το σήμερα,
όταν ο φόβος για το αύριο σου καταστρέφει την ψυχή,
όταν δεν μαθαίνεις από τα λάθη σου,
όταν δεν συγχωρείς τον άλλον,
πήγαινε μια βόλτα στο κοιμητήριο.
Εκεί, ο Γρηγόρης και ο κάθε Γρηγόρης,
θα σε κοιτάξουν χαμογελώντας από την Βασιλεία του Θεού
και θα σου θυμίσουν την α-νοησία σου.
Γιατί είναι υπέροχη η ζωή όταν χαίρεσαι και Τον ευχαριστείς,
πάντων ένεκεν…