Så som i himmelen – As it is in Heaven, 132′ (2004)
To “Ως εν Ουρανώ” είναι μία βραβευμένη Σουηδική ταινία, του σκηνοθέτη Kay Pollak, με τους καλούς ηθοποιούς Michael Nyqvist Frida Hallgren.
Ένας
παγκοσμίως διάσημος μαέστρος, όταν μαθαίνει ότι πρόκειται να πεθάνει,
αποσύρεται συντετριμμένος στο χωριό όπου είχε γεννηθεί. Εκεί, πείθεται
να αναλάβει την ερασιτεχνική χορωδία της τοπικής ενορίας. Ταπεινωμένος
από τον φόβο του θανάτου θα κερδίσει τα μέλη της χορωδίας, διδάσκοντάς
τους με πάθος την αγάπη για την μουσική και δίνοντας τους νόημα ζωής.
Αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση του πουριτανού προτεστάντη πάστορα,
που βλέπει τα μέλη της ενορίας να ενδιαφέρονται περισσότερο για
την μέθεξη της κοινής χαράς της χορωδίας, από τα ανούσια κυρήγματά
του. Το εκκλησίασμα θα μεταφερθεί από τον Ναό στο πνευματικό κέντρο
και οι κάτοικοι, μαζί και η γυναίκα του πάστορα, θα αναπνεύσουν πνοή αληθινών
σχέσεων.
Η
ταινία δεν είναι αντιεκκλησιαστική, αλλά θίγει ευθέως τον φαρισαϊσμό
και την υποκρισία του προτεσταντικού ευσεβισμού. Προτάσσει την αγάπη,
την ειλικρίνεια και την ευθύτητα ως αποτέλεσμα του πόνου στην ζωή
των ανθρώπων.
To “Ως εν Ουρανώ” είναι μία βραβευμένη Σουηδική ταινία, του σκηνοθέτη Kay Pollak, με τους καλούς ηθοποιούς Michael Nyqvist Frida Hallgren.
Ένας
παγκοσμίως διάσημος μαέστρος, όταν μαθαίνει ότι πρόκειται να πεθάνει,
αποσύρεται συντετριμμένος στο χωριό όπου είχε γεννηθεί. Εκεί, πείθεται
να αναλάβει την ερασιτεχνική χορωδία της τοπικής ενορίας. Ταπεινωμένος
από τον φόβο του θανάτου θα κερδίσει τα μέλη της χορωδίας, διδάσκοντάς
τους με πάθος την αγάπη για την μουσική και δίνοντας τους νόημα ζωής.
Αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση του πουριτανού προτεστάντη πάστορα,
που βλέπει τα μέλη της ενορίας να ενδιαφέρονται περισσότερο για
την μέθεξη της κοινής χαράς της χορωδίας, από τα ανούσια κυρήγματά
του. Το εκκλησίασμα θα μεταφερθεί από τον Ναό στο πνευματικό κέντρο
και οι κάτοικοι, μαζί και η γυναίκα του πάστορα, θα αναπνεύσουν πνοή αληθινών
σχέσεων.
παγκοσμίως διάσημος μαέστρος, όταν μαθαίνει ότι πρόκειται να πεθάνει,
αποσύρεται συντετριμμένος στο χωριό όπου είχε γεννηθεί. Εκεί, πείθεται
να αναλάβει την ερασιτεχνική χορωδία της τοπικής ενορίας. Ταπεινωμένος
από τον φόβο του θανάτου θα κερδίσει τα μέλη της χορωδίας, διδάσκοντάς
τους με πάθος την αγάπη για την μουσική και δίνοντας τους νόημα ζωής.
Αυτό θα προκαλέσει την αντίδραση του πουριτανού προτεστάντη πάστορα,
που βλέπει τα μέλη της ενορίας να ενδιαφέρονται περισσότερο για
την μέθεξη της κοινής χαράς της χορωδίας, από τα ανούσια κυρήγματά
του. Το εκκλησίασμα θα μεταφερθεί από τον Ναό στο πνευματικό κέντρο
και οι κάτοικοι, μαζί και η γυναίκα του πάστορα, θα αναπνεύσουν πνοή αληθινών
σχέσεων.
Η
ταινία δεν είναι αντιεκκλησιαστική, αλλά θίγει ευθέως τον φαρισαϊσμό
και την υποκρισία του προτεσταντικού ευσεβισμού. Προτάσσει την αγάπη,
την ειλικρίνεια και την ευθύτητα ως αποτέλεσμα του πόνου στην ζωή
των ανθρώπων.
ταινία δεν είναι αντιεκκλησιαστική, αλλά θίγει ευθέως τον φαρισαϊσμό
και την υποκρισία του προτεσταντικού ευσεβισμού. Προτάσσει την αγάπη,
την ειλικρίνεια και την ευθύτητα ως αποτέλεσμα του πόνου στην ζωή
των ανθρώπων.