Απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Χριστοδούλου Μ.
Η σημερινή περικοπή, αγαπητοί μου
αδερφοί, περιγράφει κάτι που με τα μάτια ενός ανθρώπου της εποχής εκείνης
είναι το απολύτως παράδοξο. Δεν υπάρχει ίχνος λογικής στον τρόπο με
τον οποίο συμπεριφέρεται ο Χριστός δίπλα στο πηγάδι του Ιακώβ,
μιας και εκεί καταλύει κάθε ίχνος της εβραϊκής παραδόσεως, έτσι όπως
την αντιλαμβανόταν ένας μέσος σοβαρός άνθρωπος. Η συμπεριφορά του
Χριστού, αθέατη απ’ τα μάτια των πολλών, άφησε μόνο τους μαθητές με
την απορία. Πώς είναι δυνατόν να καταλύει κάποιος τα ήθη της εποχής;
Πώς είναι δυνατόν κάποιος που θέλει να αυτοαποκαλείται διδάσκαλος
να τολμάει να μιλάει με μια γυναίκα, η οποία ήταν και αιρετική και πόρνη;
Πώς είναι δυνατόν να καταλύονται έτσι τα ήθη του Ισραήλ, με τόση
πολλή ευκολία;
αδερφοί, περιγράφει κάτι που με τα μάτια ενός ανθρώπου της εποχής εκείνης
είναι το απολύτως παράδοξο. Δεν υπάρχει ίχνος λογικής στον τρόπο με
τον οποίο συμπεριφέρεται ο Χριστός δίπλα στο πηγάδι του Ιακώβ,
μιας και εκεί καταλύει κάθε ίχνος της εβραϊκής παραδόσεως, έτσι όπως
την αντιλαμβανόταν ένας μέσος σοβαρός άνθρωπος. Η συμπεριφορά του
Χριστού, αθέατη απ’ τα μάτια των πολλών, άφησε μόνο τους μαθητές με
την απορία. Πώς είναι δυνατόν να καταλύει κάποιος τα ήθη της εποχής;
Πώς είναι δυνατόν κάποιος που θέλει να αυτοαποκαλείται διδάσκαλος
να τολμάει να μιλάει με μια γυναίκα, η οποία ήταν και αιρετική και πόρνη;
Πώς είναι δυνατόν να καταλύονται έτσι τα ήθη του Ισραήλ, με τόση
πολλή ευκολία;
Η σκηνή είναι χαρακτηριστική. Είναι
μεσημέρι, δεν είναι η ώρα που φυσιολογικά πηγαίνουν οι γυναίκες για
να πάρουν νερό από το πηγάδι. Όπως ξέρουμε κι απ’ τα δικά μας τα χωριά
οι ώρες για να πάει κανείς να αντλήσει νερό ήταν οι πρωινές ή απογευματινές,
όταν δεν υπάρχει ο ήλιος ο δυνατός κι έτσι μπορεί αυτή η κοπιαστική
εργασία να γίνει πιο ξεκούραστα. Κι εκεί θα συναντηθούν, όπως συναντιόντουσαν
τα παλιά τα χρόνια οι γυναίκες να μιλήσουν, να πουν τα δικά τους, μακριά
από τ’ αυτιά των ανδρών. Είναι μεσημέρι κι ο Χριστός περνάει από εκεί.
Και υπάρχει αυτή η γυναίκα που προφανώς είχε πάει μεσημέρι για να
μην συναντήσει τις άλλες γυναίκες. Δεν θέλει να είναι μαζί τους γιατί
απλούστατα δεν την θέλουν και εκείνες. Τι θα μπορούσαν να κάνουν με
μια γυναίκα που είχε πέντε άντρες πριν και κάθε φορά δεν ήτανε επίσημα
μνηστευμένη κατά την παράδοση του Ισραήλ; Το ίδιο θα έκανε και η δική
μας κοινωνία. Ας μην σκίζουμε τα ρούχα μας για τους Εβραίους.
μεσημέρι, δεν είναι η ώρα που φυσιολογικά πηγαίνουν οι γυναίκες για
να πάρουν νερό από το πηγάδι. Όπως ξέρουμε κι απ’ τα δικά μας τα χωριά
οι ώρες για να πάει κανείς να αντλήσει νερό ήταν οι πρωινές ή απογευματινές,
όταν δεν υπάρχει ο ήλιος ο δυνατός κι έτσι μπορεί αυτή η κοπιαστική
εργασία να γίνει πιο ξεκούραστα. Κι εκεί θα συναντηθούν, όπως συναντιόντουσαν
τα παλιά τα χρόνια οι γυναίκες να μιλήσουν, να πουν τα δικά τους, μακριά
από τ’ αυτιά των ανδρών. Είναι μεσημέρι κι ο Χριστός περνάει από εκεί.
Και υπάρχει αυτή η γυναίκα που προφανώς είχε πάει μεσημέρι για να
μην συναντήσει τις άλλες γυναίκες. Δεν θέλει να είναι μαζί τους γιατί
απλούστατα δεν την θέλουν και εκείνες. Τι θα μπορούσαν να κάνουν με
μια γυναίκα που είχε πέντε άντρες πριν και κάθε φορά δεν ήτανε επίσημα
μνηστευμένη κατά την παράδοση του Ισραήλ; Το ίδιο θα έκανε και η δική
μας κοινωνία. Ας μην σκίζουμε τα ρούχα μας για τους Εβραίους.
Αυτή την γυναίκα, λοιπόν, που πάει το
μεσημέρι να γεμίσει νερό συναντάει ο Χριστός. Κι ο παραλογισμός
αρχίζει. Της μιλάει ενώ είναι Σαμαρείτιδα. Να θυμίσουμε πως οι Ιουδαίοι
περιφρονούσαν τους Σαμαρείτες, επειδή αυτοί κατά καιρούς είχαν δεχτεί διάφορες ειδωλολατρικές
επιδράσεις. Έτσι λοιπόν δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση μαζί τους.
Οι Ισραηλίτες, όπως λέει η Γραφή δεν έχουν καμία σχέση με τους Σαμαρείτες,
δεν πρέπει να μιλάνε μαζί τους.
μεσημέρι να γεμίσει νερό συναντάει ο Χριστός. Κι ο παραλογισμός
αρχίζει. Της μιλάει ενώ είναι Σαμαρείτιδα. Να θυμίσουμε πως οι Ιουδαίοι
περιφρονούσαν τους Σαμαρείτες, επειδή αυτοί κατά καιρούς είχαν δεχτεί διάφορες ειδωλολατρικές
επιδράσεις. Έτσι λοιπόν δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση μαζί τους.
Οι Ισραηλίτες, όπως λέει η Γραφή δεν έχουν καμία σχέση με τους Σαμαρείτες,
δεν πρέπει να μιλάνε μαζί τους.
Με μία Σαμαρείτισσα, λοιπόν, επιλέγει,
κόντρα στην ηθική της εποχής να μιλήσει ο Χριστός. Με μία αιρετική που ήταν
γυναίκα, με την οποία ποτέ δεν θα έπιανες μια κουβέντα θεολογική, γι’
αυτό εξάλλου και οι γυναίκες δεν μπορούσαν να μιλήσουν στις συναγωγές,
δεν επιτρεπόταν. Ο λόγος βέβαια καθόλου θεολογικός δεν είναι. Είναι
διότι σε μια τόσο ανδροκρατούμενη κοινωνία όπως ήταν η αρχαία
κοινωνία, θεωρούσαν ότι η γυναίκα ήταν κατώτερη από τον άνδρα, συνεπώς
δεν είχε κανένα λόγο να μιλάει. Επιπλέον αυτή εδώ η γυναίκα ήταν αμαρτωλή,
αφού είχε στην ζωή της πολλούς άντρες, δηλαδή ήταν στο περιθώριο της κοινωνίας.
κόντρα στην ηθική της εποχής να μιλήσει ο Χριστός. Με μία αιρετική που ήταν
γυναίκα, με την οποία ποτέ δεν θα έπιανες μια κουβέντα θεολογική, γι’
αυτό εξάλλου και οι γυναίκες δεν μπορούσαν να μιλήσουν στις συναγωγές,
δεν επιτρεπόταν. Ο λόγος βέβαια καθόλου θεολογικός δεν είναι. Είναι
διότι σε μια τόσο ανδροκρατούμενη κοινωνία όπως ήταν η αρχαία
κοινωνία, θεωρούσαν ότι η γυναίκα ήταν κατώτερη από τον άνδρα, συνεπώς
δεν είχε κανένα λόγο να μιλάει. Επιπλέον αυτή εδώ η γυναίκα ήταν αμαρτωλή,
αφού είχε στην ζωή της πολλούς άντρες, δηλαδή ήταν στο περιθώριο της κοινωνίας.
Συνέχεια εδώ στο “Αρχαγγέλων κείμενα”