Μεσούσης της καλοκαιρινής περιόδου και τα σχέδια για διακοπές έχουν ήδη πραγματοποιηθεί για κάποιους, ενώ άλλοι αδημονούν να κατακτήσουν θάλασσες και πελάγη, να ξεχυθούν στις παραλίες, να μαγνητίσουν πάνω τους ολόκληρη την ηλιακή ακτινοβολία, για να τους χαρίσει το πολυπόθητο μαύρισμα και… ουπς, υπάρχει ένα πρόβλημα, ικανό να μετατρέψει τις ώρες χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς σε τρομερό εφιάλτη: ο στόχος του τέλειου σε αναλογίες και στιλπνότητα κορμιού, που ονειρεύονταν πολλοί να έχουν αποκτήσει πριν το πλοίο σαλπάρει, δεν επετεύχθη. Και μένει ανικανοποίητο το εγώ, που ενώ ξοδεύτηκαν εκατοντάδες ευρώ σε κέντρα αδυνατίσματος και σαλόνια ομορφιάς, ο αδηφάγος χρόνος (με την αυθόρμητη βεβαίως συνδρομή μιας ανισόρροπης διατροφής και πολλών καταχρήσεων), τα αποτελέσματα της μεταμόρφωσης θυμίζουν μάλλον παραμόρφωση.
Ώστε οι υποσχέσεις, που περιφέρονταν σε περίπτερα, τηλεοράσεις, υπαίθριες διαφημίσεις εδώ και μήνες όπως: «πείτε αντίο για πάντα στα περιττά κιλά», «αποκτήστε απίθανο σώμα όποιος κι αν είναι ο σωματότυπός σας», «5 μυστικά ομορφιάς για μόνιμα αποτελέσματα» κ.τ.λ., κ.τ.λ., παρά την απόλυτη βεβαιότητα που εξέφραζαν, αποδείχθηκαν έπεα πτερόεντα. Άξιον απορίας πάντως πώς οι δεκάδες συμβουλές εξωτερικής ανακαίνισης και αναγέννησης δεν μας έχουν χαρίσει ακόμα την τελειότητα! Ή μήπως οι γύρω είναι όντως τέλειοι δίχως το παραμικρό ψεγάδι να αμαυρώνει το παρουσιαστικό τους κι εγώ δεν το έχω αντιληφθεί;
Δυστυχώς, στο κυνήγι του εμπορικά αποδεκτού ωραίου δηλώνουν συμμετοχή από πολύ νωρίς και νέοι άνθρωποι, θηλυκού πρωτίστως γένους. Πέρα από ηθικολογίες και συντηρητισμούς, είναι πραγματικά θλιβερό να χαραμίζεις την ομορφιά της νιότης σου, που τόσο απλόχερα είναι δοσμένη από τη φύση και που φεύγει ανεπιστρεπτί! Απογοητευτική και η στιχομυθία δύο 13χρονων κοριτσιών, αυτήκοη μάρτυρας της οποίας έγινα άθελά μου στη στάση του λεωφορείου:
-Σ’ αρέσει το κραγιόν μου; Της μάνας μου είναι.
-Ωραίο! Η δικιά μου (μάνα) δε βάφεται καθόλου.
-Γιατί; Είναι χαζή;
Χαζομάρα λοιπόν η απλότητα και η φυσικότητα. Χαζομάρα να θέλεις το πρόσωπό σου χωρίς επιτήδευση, χωρίς τα στρώματα μέικ-απ, πούδρας, ρουζ κι όλων των συναφών. Από την άλλη, πώς να μη συγκλονιστεί κανείς διαβάζοντας σε συνέντευξη 19χρονης ανορεκτικής κοπέλας, που νοσηλεύεται σε ειδική κλινική της Αμερικής, μιας και είχε φτάσει στα 32 μόλις κιλά και κινδύνευε να πεθάνει, ότι το πρόβλημα της ανορεξίας ξεκίνησε από τα δέκα της χρόνια, όταν η μητέρα και η θεία της τής υπόσχονταν 100 δολάρια για κάθε κιλό που θα έχανε! Κι όπως η ίδια συνειδητοποιεί τώρα, βλέποντας παιδικές της φωτογραφίες, κάθε άλλο παρά χοντρή ήταν.
Είναι επιτακτικής σημασίας να καταλάβουμε πως η ομορφιά του ανθρώπου δεν εστιάζεται σε εξωτερικές προδιαγραφές, επιβεβλημένες από τα κοινωνικά πρότυπα και τα οικονομικά συμφέροντα, μα στον εσωτερικό πλούτο, στα χαρίσματα της ψυχής, που κατά ένα μυστηριακό –και γι’ αυτό υπέροχο τρόπο- ακτινοβολούν στο πρόσωπο και τη συμπεριφορά του ατόμου. Η Εκκλησία μας, όταν προβάλλει την αναγκαιότητα της αποκατάστασης του αρχέγονου κάλλους, οπωσδήποτε δεν αναφέρεται σε σωματικό καλλωπισμό, αλλά στα κατ’ εικόνα Θεού πνευματικά χαρίσματα. Πώς λάθεψε όμως έτσι η εποχή μας; Μέσα στη σύγχυσή της εξήρε τα πρόσκαιρα και επιφανειακά ως απόλυτα ιδανικά.
Ασφαλώς οφείλουμε να διατηρούμε τις φυσιολογικές για την υγεία μας ισορροπίες, να σεβόμαστε τους νόμους της καλαισθησίας, να νοιαζόμαστε για την φροντισμένη παρουσία μας, μα καλούμαστε ταυτόχρονα να αγαπήσουμε το σώμα μας με τις ατέλειές του, να απολαύσουμε τις αναμενόμενες λόγω της ασταμάτητης ροής του χρόνου αλλαγές που συμβαίνουν πάνω μας, ώστε να γαληνέψουμε και να χαρούμε την κάθε στιγμή που μας χαρίζει ο Θεός. Οι ρυτίδες γύρω από τα μάτια, η χαλάρωση του δέρματος, οι πρώτες ή ύστερες άσπρες τρίχες δεν δηλώνουν μετάλλαξη, αλλά υπενθύμιση του πρόσκαιρου επίγειου βίου μας, υπενθύμιση του μόνου αναλλοίωτου και άφθαρτου πραγματικού νοήματος της ζωής, της βίωσης δηλαδή της καθ’ ομοίωσιν Θεού δημιουργίας μας.
Δέσποινα Κόλλια