ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΝΑΣΑΝ

Κάθε φορά πού βρίσκομαι σέ μιά ἀρτοκλασία καί ἀκούω τό “πλούσιοι ἐπτώχευσαν…”, ἀναρωτιέμαι ἄν ὅλοι ἐμεῖς πού τό ψάλλουμε μέ τέτοιο ἐνθουσιασμό γνωρίζουμε ἀκριβῶς τί λέμε. Ἔχουμε συνειδητοποίησει ὅτι πλούσιοι δέν εἶναι οἱ ἄλλοι, ἀλλά ἐμεῖς, πού σέ ἐποχές εὐημερίας ἔχουμε στέγη, ἔχουμε νά φᾶμε, νά ντυθοῦμε, νά διασκεδάσουμε;

Κι ἀκόμα, ἔχουμε ἀναρωτηθεῖ τί δοκιμασία ὑφίσταται κάποιος πού ἀρχίζει νά δυσκολεύεται οἰκονομικά, πού βρίσκεται σέ ἀνέχεια ὕστερα ἀπό μιά περίοδο ἄνεσης;

Πολλοί μιλοῦν γιά μεγάλη οἰκονομική κρίση πού ἔρχεται καί θά ἀλλάξει τά πάντα στήν ζωή μας. Ἄραγε ὄταν γίνουμε κι ἐμεῖς “πλούσιοι πού ἐπτώχευσαν καί ἐπείνασαν”, θά μπορέσουμε νά μοιάσουμε μέ τούς “ἐκζητοῦντες τόν Κύριον” κι ἔτσι νά νοιώσουμε πώς δέν μᾶς λείπει τίποτα; Θά ψάλλουμε τότε μέ τό ἴδιο “μπρίο” τό τροπάριο;

Ἔχουμε μήπως συνειδητοποιήσει ὅτι ζοῦμε χωρίς μέτρο, πώς καταναλώνουμε παραπάνω ἀπ’ ὅτι πρέπει, πώς ζοῦμε κυρίως γιά νά καταναλώνουμε καί ὅτι ἀντλοῦμε νόημα ἀπ’ αὐτό; Ἔχουμε παρατηρήσει πώς σέ κάποιες περιπτώσεις ἔχουμε χάσει τό μέτρο καί στά ἐκκλησιαστικά πράγματα καί πώς σέ ἀρκετούς ναούς καί μοναστήρια ὑπάρχει ὑπερβολική πολυτέλεια πού δέν δικαιολογεῖται καί πώς τό ὅτι τό ἴδιο συμβαίνει μέ πολλούς κληρικούς;

Ἄς ἀναρωτηθοῦμε τί σημαίνει αὐτό τό “οἱ ἐκζητοῦντες τόν Κύριον”. Ἄς καταλάβουμε πώς μόνο ὅσοι ἀναζητοῦν τήν Ἀλήθεια μποροῦν νά σταθοῦν στόν κόσμο τοῦτο ὄρθιοι, μόνο ὅποιοι ἀποζητοῦν τά οὐσιώδη καί σημαντικά τοῦ βίου, ὅσοι διψοῦν γιά τό ἐπέκεινα. Ὄχι ὅποιοι τηροῦν τόν νόμο ἤ ἀκολουθοῦν τόν τύπο, ὄχι ὅσοι βλέπουν τήν σχέση μέ τόν Θεό σάν καθῆκον, ἀλλά ὅσοι θέλουν νά ζήσουν ὑπερβαίνοντας διαρκῶς τόν ἑαυτό τους, ὅσοι ἀναλαμβάνουν τίς εὐθύνες τῆς ζωῆς τους, ὅσοι συν – χωροῦν τόν διπλανό τους, μακριά ἀπό θρησκευτικές ψευδοβεβαιότητες, ὅσοι ποθοῦν νά κάνουν τήν ζωή Του, ζωή τους…

Δημήτρης Λ.