Επιστολή
Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς (+1956)
Γιατί θλίβεστε εσείς οι Αγιορείτες; Καί γιατί οι ψυχές σας είναι λυπημένες; Μήπως σας πιέζουν οι άνθρωποι; Κοιτάξτε τα πεύκα του Άθωνα, εκεί όπου υπάρχει περισσότερη στενότητα, πόσο ψηλά ,ίσια και λεία είναι.
Εσείς γνωρίζετε την αλήθεια καί από την αλήθεια έχετε την εσωτερική ελευθερία. Καί από την αλήθεια καί από την ελευθερία έρχεται η ησυχία της ψυχής. Από την ησυχία της ψυχής πηγάζει η χαρά. Εσείς ήσασταν οι φορείς της χαράς και οι απορείς της παρηγοριάς στα Βαλκάνια μέσω πολλών αιώνων. Άλλα εσείς να ζητάτε τώρα τη χαρά και την παρηγοριά από μας, οί όποιοι ζούμε στα δίχτυα του κόσμου;
Όλος ο κόσμος δεν μπορεί να σας δώσει ούτε κομματάκι από την παρηγοριά, πού δίνει η αθάνατη Βασίλισσά σας, η πρώτη κόρη του Βασιλιά. Όλες οι ονομασίες των πολυάριθμων εικόνων της σημαίνουν τη χαρά καί την παρηγοριά. Ξέρετε, πώς ο Κύριος προφήτευσε στους αποστόλους: «Κλαύσετε και θρηνήσετε υμείς, ο δε κόσμος χαρήσεται· υμείς δε λυπηθήσεσθε» (Ίωάν. 16,20).
Μήπως οι απόστολοι ήταν τίποτα άλλο από ταξιδιώτες ασκητές; Όλος ο κόσμος ήταν το μοναστήρι τους. Αλλά σ αυτό το μεγάλο μοναστήρι ο καθένας απ΄ αυτούς είχε από ένα κελί, στο οποίο ο κόσμος με τα σκάνδαλα του καί τίς φουρτούνες δεν είχε είσοδο.
Μέσα στίς καρδιές τους, σαν σε κλειδωμένα κελιά, κρατούσαν την αλήθεια καί την ελευθερία, την ησυχία καί τη χαρά. Σ’ αυτά τα κρυμμένα κελιά οι ψυχές τους συναντιόνταν με το Πνεύμα του Ζωοδότη Θεού. Γι’ αυτό καί μπορούσαν άφοβα να στέκουν επάνω στίς σκοτεινές κορυφές του κόσμου καί σαν φωτεινές λαμπάδες να λάμπουν με την αλήθεια καί τη χαρά.
Κι εσείς είστε στο Άγιον Όρος, σαν σε ήσυχο λιμάνι απέναντι τον κόσμο. Παρόλο πού είστε ακίνητοι σ αυτό τον τόπο , το φως της αλήθειας σας καί η ευωδία των προσευχών σας γίνεται αισθητή στον κόσμο. Είστε προσκολλημένοι σε αυτόν τον βράχο, πού λέγεται Άγιον Όρος, όπως οι στηλίτες στη στήλη· όντως όλοι σας είστε στηλίτες.
Εάν καμιά φορά οι τρικυμίες του κόσμου χτυπούν στη στήλη σας, εσείς θα φοβηθείτε; Κοιτάξτε, πώς τα άσπρα κύματα με βρυχηθμό χτυπούν τον Άθωνα καί διασπώνται φεύγοντας πάλι πίσω. Έτσι και τα αδύναμα κύματα της κοσμικής μοχθηρίας χτυπούν στίς αγίες οικογένειές σας, αλλά πάλι σαν ντροπιασμένα επιστρέφουν στη ροή τους.
Με το δυνατό σκήπτρο Της τα εμποδίζει η Οδηγήτρια. Όταν οι άνθρωποι σας πιέζουν καί σας ενοχλούν, εσείς μην κοιτάτε τους ανθρώπους αλλά Αυτήν, την πεντακάθαρη Στρατηγό σας. Εκείνη ξέρει να εκκαθαρίζει όλους τους εχθρούς του κράτους Της, του αξιώματός Της.
Θυμάστε, πώς σας σκέπαζε στην αγκαλιά Της τον καιρό του Παγκόσμιου Πολέμου. Πιο επιμελημένα απ’ ό,τι το χελιδόνι τα χελιδονάκια. Καί είναι οι άνθρωποι κάποιοι φοβεροί εχθροί, για να τους φοβηθείτε; Το χόρτο καί η σκόνη, πνεύματα της μοχθηρίας κάτω από τον ουρανό, με τα οποία εσείς, καλά ζωσμένοι, μπορείτε να παλεύετε.
Καί όταν η Δέσποινα σας, σας σώζει από τα αγριεμένα δαιμόνια, πού δεν κοιμούνται ποτέ, άραγε δεν θα σας σώσει από την τιποτένια ανθρώπινη μοχθηρία; Καί εσάς εννοούσε ο προφήτης όταν προφήτευσε, ότι θα παρουσιάσουν τίς κοπέλες στον τσάρο ακολουθώντας εκείνη. Εκείνη είναι η πρώτη κόρη του Βασιλιά, ενώ οι ψυχές σας κοπέλες, οι οποίες την ακολουθούν μέχρι τον θρόνο του βασιλιά των βασιλέων. Το χέρι Της σας οδηγεί, το ράσο Της σας σκεπάζει , τα μάτια Της σας κοιτούν, η αγάπη Της σας ζεσταίνει, το παράδειγμα Της σας ενθαρρύνει.
Μακάριοι εσείς, ακούραστοι δοξάζετε τον Θεό! Μακάριοι εσείς, εκλεγμένοι πολίτες του κράτους της Θεοτόκου! Εκείνη από σας δεν ζητά κανέναν φόρο, αλλά ζητά σαν δώρο τρία χρυσά νομίσματα από τον φλέγοντα χρυσό. Το πρώτο χρυσό νόμισμα είναι η καθαρότητα της κοπέλας (δηλαδή της ψυχής σας). Το δεύτερο χρυσό νόμισμα είναι η ταπεινοφροσύνη της. Το τρίτο χρυσό νόμισμα είναι η υπακοή της. Γι’ αυτά τα τρία δώρα της κοπέλας Εκείνη σας υπόσχεται να σας υψώσει από το Άγιον Όρος της γης στο Άγιον Όρος των Ουρανών.
Γιατί, λοιπόν, θλίβεστε Αγιορείτες; Και γιατί οι ψυχές σας είναι λυπημένες;
Από τον Θεό ευλογία σε σας και σωτηρία.
