ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ…

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Παρ’ ὅτι πέρασαν τόσα χρόνια. Παρ’ ὅτι ἡ διχοτόμηση εἶναι πιά τετελεσμένο γεγονός (τό ἔγραψε καί ἡ κ. Ρεπούση !). Παρ’ ὅτι μέ τό περίφημο σχέδιο Ἀνάν διάφοροι ἐδῶ κι ἐκεῖ προσπάθησαν νά βάλουν καί τήν ταφόπλακα στήν Κύπρο. Παρ’ ὅτι πολλοί νεοέλληνες ἔχουν τήν νοοτροπία τοῦ τύπου : “τί μέ νοιάζει γιά τήν Κύπρο, τήν ἡσυχία μου νά’ χω”. Παρ’ ὅτι οἱ Ἄγγλοι παραμένουν κράτος ἐν κράτει στό νησί. Παρ’ ὅτι οἱ Ἀμερικανοσύμμαχοι ὑποστηρίζουν τούς ἀπέναντι. Παρ’ ὅτι οἱ πολιτικάντηδές μας μέ τίς κουμπαριές καί τά τσιφτετέλια παραμένουν ἀπαθεῖς γιά τήν Κύπρο. Παρ’ ὅτι ἡ ἐξωτερική μας πολιτική ἦταν καί εἶναι καρπαζοεισπρακτική…

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Τόν Ἰωαννίδη καί τήν συμμορία του. Τά λάθη τοῦ Μακάριου (κάποτε πρέπει νά τά ποῦμε κι αὐτά). Τόν πολιτικό φανατισμό καί τόν διχασμό πού ἔδωσε τήν εὐκαιρία γιά εἰσβολή. Τήν κτηνώδη βία τῶν Τούρκων. Τούς 1619 ἀγνοούμενους. (Ὁ ἀριθμός τῶν ἀγνοουμένων ἔχει μειωθεῖ στούς 1588 μετά τήν ἀνεύρεση λειψάνων. 613 ἀγνοούμενοι εἶναι πολίτες, 116 γυναίκες. 484 ἀγνοούμενοι ὑπηρετούσαν στήν Ἐθνική Φρουρά, – κληρωτοί καί μόνιμοι, και 514 ἦταν ἔφεδροι πού ἐπιστρατεύθηκαν ἐκεῖνες τίς μέρες). Τήν ἠρωϊκή ἀντίσταση καί τά παλληκάρια, Ἑλλαδῖτες καί Ἐλληνοκύπριους πού ἔπεσαν στήν μάχη, 6.000 συνολικά. Τούς βετεράνους πολεμιστές πού ἀκόμα βασανίζονται ψυχολογικά.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Ὅτι ὁ φάκελος τῆς Κύπρου δέν ἔχει ἀνοίξει ἀκόμα. Ὅτι ἡ δημοκρατία στήν Ἑλλάδα, δόθηκε σάν ἀντάλλαγμα τῆς μισῆς Κύπρου. Ὅτι οἱ Ἀμερικανοί καί βέβαια οἱ Ἄγγλοι, ὑποστήριξαν τά συμφέροντα τῆς Τουρκίας. Ὅτι οἱ πολιτικοί μας τόσα χρόνια δέν τολμοῦν νά βγοῦν καί νά μᾶς ποῦν τήν ἀλήθεια. Ὅτι εἴχαμε 200,000 πρόσφυγες. Ὅτι τό 37 % τοῦ νησιοῦ εἶναι ὑπό κατοχή…

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Ὅτι ἄμα ἄναφέρομαι στό θέμα αὐτό μέ χαρακτηρίζουν ἐθνικιστή, φασίστα ἤ ὀπαδό συγκεκριμένου κόμματος. Ὅτι δέν μοῦ ἀναγνωρίζουν τό δικαίωμα νά ἀγαπῶ τόν τόπο μου, πέρα ἀπό φανατισμούς καί κομματισμούς. Ὅτι ἡ λήθη εἶναι τό μεγαλύτερο ἁμάρτημα γιά τούς πατέρες τῆς Ἑκκλησίας, κι ὅτι ἄμα ξεχνᾶς κάτι συνήθως τό ξαναπαθαίνεις…